Ogon bobra

Ogon bobra (Beaver’s tail) – rodzaj pasma chmur związanego z superkomórką burzową w postaci zazwyczaj płaskich chmur biegnących do burzy. Tworzy się na linii pseudofrontu ciepłego, zasilającego mezocyklon. Jest to szczególny rodzaj pasma dopływowego (flumen) o długiej, płaskiej i szerokiej budowie. Napływa od przeciwnej strony chmury stropowej niż opad, ale się z nią nie łączy. To właśnie odróżnia ją od podobnej wizualnie caudy.

Niewprawiony obserwator może pomylić ogon bobra z chmurą szelfową, wałem rotorowym, chmurą stropową, lub nawet z trąbą powietrzną. Od tych zjawisk łatwo go jednak odróżnić. W przeciwieństwie do wałów rotorowego i szkwałowego, ogon bobra, podobnie jak inne rodzaje flumenu, znajduje się poza obszarem burzy, a łączy się z nią w prawej, tylnej flance (w superkomórce lewoskrętnej w lewej tylnej). Od trąby powietrznej i chmury stropowej odróżnia go brak rotacji i wyraźny ruch poziomy w kierunku strefy opadów lub obszaru mezocyklonu.

Podobnie jak tail cloud (cauda) towarzyszy najsilniejszym superkomórkom. Według aktualnej wiedzy jest to zjawisko dość rzadkie w Polsce.