Tail cloud

Chmura stropowa z widocznym clear slotem z lewej, FFD z prawej, oraz tail cloudem pod chmurą po prawej stronie. Fot. Paweł Błaszkowski

Tail cloud (chmura ogonowa, cauda) – nisko zawieszona formacja chmurowa, powiązana z chmurą stropową superkomórki burzowej. Jest oznaką znacznej dynamiki prądów wstępujących w chmurze stropowej i zwiastuje potencjalnie gwałtowne zjawiska, w tym możliwość powstania trąby powietrznej. Biegnie od głównej strefy opadów (FFD) do chmury stropowej, zazwyczaj na tej samej wysokości, lub poniżej poziomu jej podstawy. Tworząca ją chmura jest wciągana do wnętrza chmury stropowej, często z dużą siłą.

Tail cloud zawsze biegnie od strefy głównego opadu do chmury stropowej, a więc po przeciwnej stronie chmury stropowej niż clear slot. Ogon pojawia się dość rzadko w polskich warunkach. Niewprawiony obserwator może pomylić ją z trąbą powietrzną, lub samą chmurą stropową. W przeciwieństwie do obu tych formacji, cauda nie obraca się, a najwyżej nieznacznie owija wokół chmury stropowej.

Podobną wizualnie formacją jest flumen, którego jednym z rodzajów jest tzw. ogonem bobra , również będącym rodzajem pasma napływowego superkomórki burzowej. Flumen jednak jest zazwyczaj znacznie większy i jest powiązany z burzą powyżej poziomu chmury stropowej. Nie ma on bezpośredniego połączenia z chmurą stropową Typowy flumen napływa również od strony clear slota, po linii pseudofrontu ciepłego. Co więcej, tail cloud formuje się na linii spływu chłodnego powietrza z głównej strefy opadów.