Największy cyklon tropikalny
Największym i najbardziej niszczycielskim cyklonem tropikalnym jaki wystąpił w historii pomiarów był tajfun Tip. Trwał od 4 do 19 października 1979 roku, spowodował liczne powodzie i zabił 99 ludzi.
Na początku października, obszar niskiego ciśnienia związany z monsunem ciągnął się od Filipin do Wysp Marshalla. Początkowo Tip rozwijał się bardzo wolno. Powstał 4 października jako układ niskiego ciśnienia, by od 5 października być depresją tropikalną i kilka dni później stać się sztormem tropikalnym. Taki rozwój był spowodowany przez sztorm tropikalny Roger, który stale przecinał drogę Tipowi. Jednak 8 października Roger odszedł poza tropikalne szerokości geograficzne, a Tip nabrał siły, już dzień później stając się tajfunem. Bardzo sprzyjające warunki (wpływ odległego Rogera i tropikalne obniżenie w górnej troposferze) sprawiły, że do 11 października ciśnienie w jego centrum spadło o 92 hPa, a jego średnica wyniosła 2220 km – był wielkości połowy Stanów Zjednoczonych.
W szczytowym momencie (12 października) ciśnienie spadło do 870 hPa w oku, a prędkość wiatru wynosiła nawet do 306 km/h. To absolutnie rekordowe wartości dla cyklonów tropikalnych. Po tym szybko osłabł i kontynuował wędrówkę w kierunku północno-wschodnim, na szczęście omijając zaludnione obszary. 17 października przestał być tajfunem, a dwa dni później uderzył w Japonię – i mimo że był mocno osłabiony, spowodował rekordowe opady, którym towarzyszyły wiatry do 129 km/h. Powodzie przerwały 27 mostów, zalały 22 tysiące budynków mieszkalnych, zabiły 13 marines i kilkudziesięciu Japończyków na lądzie, a kolejnych 44 zginęło na wodach okalających wyspy japońskie.
Tajfun został gruntownie przebadany przez amerykańskie siły powietrzne – wykonano około 40 lotów. W tamtych czasach loty były wykonywane przede wszystkim w celu dokładnych pomiarów ciśnienia na różnych wysokościach – ciśnienia i prędkości wiatrów nie potrafiły zmierzyć satelity na orbicie. Jednak dopiero od początku lat 90 samoloty wlatujące w cyklony tropikalne mają możliwość dokonywania dokładnych pomiarów prędkości wiatru. Wcześniej nie pozwalała na to technologia.
